Zespół dworski w Witowie usytuowany jest w północno-wschodniej części wsi i na jego teren prowadzi alejka dojazdowa. Jeszcze w latach 1918-1939 po jej północnej stronie znajdowała się kolonia domów robotników folwarcznych. Z pierwotnej zabudowy zachował się budynek inwentarski, obecnie silnie przekształcony. Część rezydencjonalna składa się z dworu i parku, otoczonego ogrodzeniem. Dwór, mieszczący się prawie w centralnej części parku, jest podpiwniczoną budowlą dwukondygnacyjną o rozczłonkowanej bryle, nakrytą dwuspadowym dachem. U wejścia znajduje się parterowy ganek, nakryty balkonem. Budowę dworu wiąże się z Kobierzyckimi, właścicielami Witowa w l połowie XIX w. Być może przy wznoszeniu murowanej parterowej rezydencji oparto się częściowo na starszej budowli. Dwór ten był kryty niskim dachem dwuspadowym, w narożniku znajdowała się dwukondygnacyjna wieża. Obecnie istniejący dwór uzyskał nowy wygląd i proporcje po nadbudowie i radykalnym remoncie przed 1950r. Po adaptacji wnętrza w 1950 r. mieści się tutaj Dom Pomocy Społecznej.

Kościół parafialny w Burzeninie położony jest w południowej części wsi, na zachodniej krawędzi doliny Warty. Tutejsza parafia ustanowiona została prawdopodobnie na przełomie XII i XIII w. i poświadczona jest w źródłach pisanych z 1387 r. Do 1918 r. należała do archidiecezji gnieźnieńskiej, następnie do diecezji włocławskiej, obecnie natomiast znajduje się na obszarze nowo utworzonej diecezji kaliskiej. Pierwotna świątynia parafialna, najprawdopodobniej drewniana, była pod wezwaniem św. Krzyża i św. Katarzyny. Obecny kościół zbudowano w 1642 r. z fundacji Stanisława Pstrokońskiego, biskupa chełmińskiego i konsekrowano pod wezwaniem św. Wojciecha, św. Stanisława, św. Ignacego, św. Franciszka, św. Barbary, św. Katarzyny, św. Rozalii, św. Teresy i św. Anny. W aktach wizytacyjnych występuje najczęściej jako kościół p.w. św. Wojciecha i Stanisława w zmiennej kolejności.

Kościół ten jest budowlą trój nawową z wieżą od strony zachodniej. Cechuje go zwarta bryła o przysadzistych proporcjach. Nad prostokątnymi drzwiami portalowymi wejścia głównego znajduje się tympanon z literami IHS, nad nim natomiast umieszczono napis R 1642 P. Wnętrze utrzymane jest w tonie barokowym i neobarokowym. Spotyka się również ornamentykę o charakterze nawiązującym do antyku. Ściany, obustronnie tynkowane, pokrywają malowidła. Do kruchty prowadzi kratownica o układzie romboidalnym, zdobiona motywami lilijek.

W wyposażeniu znajdują się m. in.:

• 4 ołtarze architektoniczne ( główny, w kaplicy oraz dwa w nawach bocznych );
• barokowa krata kuta o motywach wici roślinnych w wejściu;
• 7 tablic epitafijnych z XIX i początku XX w. w nawie głównej oraz w kaplicy południowej.

Tablicę epitafijną z inskrypcją łacińską, poświęconą Maciejowi z Burzenina Pstrokońskiemu, stolnikowi sieradzkiemu, znajdujemy także nad drzwiami prowadzącymi z prezbiterium do zakrystii. W zachodnim przęśle nawy głównej umieszczony jest murowany chór muzyczny o obrysie trójkątnym. Od zachodu zamyka kościół czworoboczna wieża na planie zbliżonym do kwadratu. Nakrywa ją hełm z cebulastym zwieńczeniem, opatrzonym na szczycie krzyżem na kuli, przy którym umieszczono metalowy wiatrowskaz z wyobrażeniem św. Wojciecha. Przy kościele znajduje się cmentarz otoczony murowanym parkanem o charakterze obronnym.

W Burzeninie - Zarzeczu (na prawym brzegu Warty) przy malowniczym zakolu rzeki, znajduje się stara przystań kajakowa z dużym polem biwakowym. Obok (około 100 metrów) usytuowany jest duży ośrodek wypoczynkowy, gdzie można skorzystać z noclegów i posiłków.

W gminie można też wypożyczyć kajaki i zamówić spływy kajakowe:

Burzenin, ul. Wojska Polskiego 4, tel.: 43 821 41 83, kom.: 785 635 250, e-mail: info@kajakzone.pl, www.kajakzone.pl

Burzenin, ul. Sieradzka 14, tel.: 43 821 43 14, kom.: 503 711 946, e-mail: info@kajakiempowarcie.com.pl, www.kajakiempowarcie.com.pl